Słowiańscy Łucznicy

A co mi tam zamieszczę kilka moich nieudolnych namiastek wierszy

"Takie małe Nic"

Była i już znikła,
i co mi po niej zostało,
tylko wspomnienie

To wspomnienie,
utrzymuje mnie przy świadomości życia,
Życia, które tak bardzo mi się znudziło

Życie, które jest tak cenne i zarazem ulotne,
cenniejsze od kropli wody na pustyni i
bardziej ulotne niż powietrze pomiędzy palcami.

"Marzenie"

Czasami chciałbym być jak chmura
Czasem radosny, czasem ponury.
Powoli sunąć do przodu,
Nie zaznać pragnienia, ni głodu,

Być jak obłok, lecieć daleko,
Sunąć ponad lasem, ponad rzeką.
By spokojne życie wieść,
Tak głosi moja pieśń

Nie chcę się uczyć, nie chce pracować,
Po prostu i beztrosko wegetować,
Każdy o tym kiedyś marzył,
By sen w rzeczywistości się zdarzył.

"Pamięć"

Nigdy nie zapomnę tamtych dni,
Które światem wstrząsnęły.
Jeszcze się to nie, którym śni,
Gdy ich domy w ogniu stanęły.

Teraz, gdy prawie nikt nie pamięta,
Tylko zdjęcie i kartka wymięta,
Z czasów, gdy w kraju ogień płoną,
Z czasów, gdy wielu ten wir pochłoną

Niektórzy wciąż pamiętają,
I nikt im tego nie zatrze,
Pamiętać tylko to im zostało,
By się nam w głowach nie pomieszało.